Głównym budulcem tego pasma są niezwykle twarde zlepieńce, spajające różnorodny materiał skalny, lecz odnajduje się tu również skały wapienne. Właśnie dzięki takiej budowie geologicznej, możemy podziwiać niesamowite formacje skalne, które wręcz działają na wyobraźnię i tak oto ujrzeć możemy „Plotkujące Staruchy”, „Diabelską Ręka”, czy „Goliata”.

Masyw Ciucaş charakteryzuje się niezwykle bogatą i interesującą roślinnością, a przykładem mogą być malownicze bory dolnoreglowe, bądź ogromna różnorodność wśród roślin kwitnących. W obrębie gór znajduje się kilka rezerwatów przyrody (geologiczne, geomorfologiczne, fauny oraz flory). Szczególnie godny uwagi jest rezerwat Góra Rosu, która nazywana jest tak, z uwagi na pokrywające ją w okresie wiosennym piękne kwiaty rododendronów.

Planując zwiedzanie tego pasma, mamy do wyboru kilka wariantów, gdyż rejon ten jest bardzo popularny w Rumunii, a co za tym idzie wyznakowano tu wiele szlaków. Dziś pragniemy zaproponować jedną z najpopularniejszych tras, ze względu na łatwy dostęp do wyższych partii masywu z miejsca, do którego możemy dojechać samochodem – polana pod grzbietem Muntele Roșu. Znajdziemy tutaj: Cabanę - Muntele Roșu, miejsce na rozbicie namiotu i duży parking. Powyżej schroniska i parkingu znajdują się ogrodzone zabudowania stacji sejsmologicznej.

Jak już wspominaliśmy można tu dojechać samochodem, lecz droga nie należy do najlepszych, jednakże przy odrobinie cierpliwości wjedziemy autem osobowym. Aby tu trafić należy za miejscowością Cheia, (jadąc na północ drogą DN 1A) odbić w prawo. W pewności, że dobrze skręciliśmy, powinny upewnić nas znaki żółtych pasków, gdyż drogą prowadzi również znakowany szlak do Muntele Roșu. Mijamy małą przełęcz Șaua Balabanu i po chwil znajdujemy się na polanie, na której zostawiamy samochód. Oczywiście nic nie stoi na przeszkodzie, by tą trasę pokonać pieszo, lecz uzależnione jest to od ilości posiadanego czasu i jak głęboko chcemy zapuścić się w góry.

Od cabany kierujemy się szlakiem czerwonych trójkątów dość ostro w górę na stoki Muntele Roșu. Sam szczyt (1648 m n.p.m.) szlak omija trawersem i dalej już połoniną wędrujemy w kierunku miejsca La Răscruce , gdzie nasz szlak dochodzi do trasy czerwonych krzyży. W tym miejscu możemy wybrać dwa warianty wędrówki: krótszy na szczyt Vf. Zăganu (1817 m n.p.m.) lub dłuższy na szczyt Ciucaş (1954 m n.p.m.). W przypadku wyboru trasy pierwszej, należy kierować się na południe, mijając szczyt Vf. Gropşoare (1883 m n.p.m.) dosyć szybko osiągnie się Vf. Zăganu. Ze szczytu można podziwiać przepiękne widoki, zaś w jego otoczeniu znajdują się ciekawe formacje skalne. Powrót możliwy jest albo tą samą trasą w przeciwną stronę, bądź dalej szlakiem zejść do miejscowości Cheia.

Gdy wybór padnie na wariant dłuższy, należy skręcić w lewo, na północ kierując się w stronę grzbietu Muntele Chiruşca, pod którym stoi Cabana Ciucaş. Gdybyśmy tutaj chcieli zakończyć naszą wędrówkę, możemy od schroniska zejść drogą na południe (szlak niebieskich krzyży) do źródła Nicolae Ioan, za którym w lewo odbija szlak żółtych pasków do Cabany Muntele Roșu. Jednakże idąc dalej grzbietem dojdziemy do miejsca, gdzie rozchodzą się szlaki. Czerwone krzyże odbijają w lewo trawersując szczyt Ciucaş, zaś czerwone paski doprowadzą nas najeżoną skałami granią, na najwyższy punkt tego pasma. Ze szczytu Ciucaş można wrócić tą samą drogą lub dalej szlakiem czerwonych pasków przez masyw Culmea Bratocea zejść do przełęczy Bratocea przy drodze DN 1A. Lecz wybierając tą opcję należy liczyć się z koniecznością złapania „okazji”, gdyż inaczej będzie trudno dostać się z powrotem do Cheia.