Monaster powstał w latach 1670-97, jako fundacja Constantina Brâncoveanu. Ten imponujący kompleks o wymiarach 85 na 65 m ma trzy skrzydła budynków i domykający czworobok masywny mur. Południowe skrzydło tworzą: pałac hospodara, biblioteka, cele mnichów i brama-dzwonnica.
Architektura cerkwi klasztornej wyraźnie nawiązuje do Nowej Metropolii w Curtea de Argeş, ale dekoracje reprezentują dojrzały styl brynkowiński. Całość uważana jest za szczytowe osiągnięcie sztuki epoki Brâncoveanu i jako takie wpisana została na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Bardzo cenne freski wewnętrzne wykonał Grek Constantinos wraz ze swymi uczniami. Prócz przedstawień religijnych, wyobrażają one również członków panujących na Wołoszczyźnie rodzin Brâncoveanu, Basarab i Cantacuzino. Ciekawostką jest grób Constantina Brâncoveanu, niewykorzystany, gdyż monarch został potajemnie pochowany w Nowszej Cerkwi św. Jerzego w Bukareszcie. Święty Synod Rumuńskiego Kościoła Prawosławnego 20 VII 1992 r. zadecydował o kanonizacji Constantina Brâncoveanu i jego czterech synów – Constatina, Ștefana, Radu i Mateia – jako świętych męczenników, a dzień ich wspomnienia wyznaczono na 16 sierpnia rumuńskiego kalendarza prawosławnego (juliańskiego). Tekst udostępniony przez Wydawnictwo Bezdroża foto: I. Jóźwik Więcej można przeczytać: Wyświetl większą mapę
|