| Karpaty Polskie: Moczarne - Bieszczady :: 2011-08-08 11:11:40 CEST :: posted by irasj |
|
Kiedyś to miejsce tętniło życiem, dymiły lemiesze, potem retorty, w lesie było słychać piły i siekiery drwali. Pozyskiwane drewno zrywano końmi, potem już sprzętem mechanicznym, a gwizd parowozu oznajmiał, że nadeszła pora załadunku pozyskanego surowca na wagoniki bieszczadzkiej wąskotorówki. Powstała wtedy cała infrastruktura kolejowa, bocznice, rampy załadunkowe, a kolejka docierała w samo serce Puszczy Bukowej.
Gdy transport kolejowy przestał się opłacać, bieszczadzkie złoto jeszcze przez jakiś czas wywoziły samochody a gdy już wielkie kloce drewna przestały z tego miejsca wyjeżdżać, pozostały jeszcze dymiące wypały węgla drzewnego. Gdy życie tu już całkiem zamarło powstał tu ścisły Rezerwat Moczarne, jest on niedostępny dla turystów. Przyroda bardzo szybko odebrała co jej, droga gdyby nie patrole Straży Granicznej i Leśnej całkiem by zarosła. Coraz trudniej wypatrzyć w chaszczach tory i infrastrukturę kolejową. Potok Solinka skutecznie podmył nasypy kolejowe, tworząc wiszące mosty a na torowiskach rosną już pokaźne drzewa. Bobry znalazły tu wspaniałe warunki tworząc żeremia i bajkowe rozlewiska. Po prostu miejsce magiczne.
Moczarne to nie tylko nazwa rezerwatu, kiedyś w górnej części Solinki istniała tu wieś. Pierwsze wzmianki o Maczarnym pochodzą z 1618 r., według zapisków w 1629 roku, wieś się całkowicie wyludniła. W 1638 ówczesny właściciel tych terenów – Adam Stadnicki próbował reaktywować wieś, ale surowy klimat górski sprawił, że nikomu nie udało się tu dłużej gospodarzyć. Dopiero po II wojnie światowej gdy doprowadzono tu tory kolejki wąskotorowej powstała tu osada leśna, która funkcjonowała do lat osiemdziesiątych.
Dolina Moczarnego to rozległy teren w pobliżu Wetliny, ciągnący się wzdłuż potoku Solinka, pomiędzy pasmem granicznym a masywem Działu. Obecnie objęty jest ścisłą ochroną w ramach Bieszczadzkiego Parku Narodowego. Stworzono tu ostoję zwierzyny przez co wstęp na teren rezerwatu jest zabroniony. W dolinie nie zachowały się żadne pamiątki po dawnej wsi a jedyna pamiątka po istniejącej tu kiedyś cerkwi, to nazwa potoku – Cerkownik. Natomiast zachowało się sporo powojennych zabudowań po dawnej osadzie leśnej i zniszczona infrastruktura kolejowa.
Opracowanie: I. Jóźwik ŹRÓDŁA: Drodzy czytelnicy, informacje zawarte w naszych artykułach bardzo często pochodzą z różnych źródeł w internecie i mogą być nie dokońca rzetelne. W przypadku zauważenia błędów, lub uzupełnienia informacji prosimy o kontakt pod adresem: redakcja@karpaty.travel.pl |
| Comments |
|---|
| Add Comment |
|---|